ដូចខ្មោចប្រែរូបកាយ (ការសិក្សាទៅលើផលប៉ះពាល់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ នៅក្រោមរបបខ្មែរក្រហម)
អស់រយៈពេលជិត៤០ឆ្នាំ ក្រោយពេលការដួលរលំនៃរបបខ្មែរក្រហមប្រល័យពូជសាសន៍ (១៩៧៥-១៩៧៩) អាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ និងទំនាក់ទំនងរបស់សហព័ទ្ធដែលត្រូវបានគេបង្ខំអោយប្រតិបត្តិតាម ត្រូវបានជួបប្រទះដោយប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជារាប់ពាន់នាក់ ដែលនៅតែមានការយល់ដឹងតិចតួច ចំពោះផ្នែកដ៏សំខាន់នៃអំពើឃោរឃៅទូទៅ។ អាពាហ៍ពិពាហ៍ទាំងនេះបានលុបបំបាត់ចោលនូវជម្រើស ដោយមិនមានការយល់ព្រម ហើយបានកើតឡើង នៅក្នុងបរិបទនៃការបង្ខិតបង្ខំ ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ។ ពួកគេបានដកហូតពីជនរងគ្រោះនូវសិទ្ធ ជាមូលដ្ឋានក្នុងការប្តេជ្ញាចិត្តដោយខ្លួនឯង នៅក្នុងការធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្តនៃជីវិត និងនៅក្នុងករណីជាច្រើន ដែលពួកគេបានទទួលលទ្ធផល ពីការរំលោភបំពានខាងផ្លូវភេទ និងផ្នែករាងកាយ ដែលជារបួសផ្លូវចិត្ត ភាពខ្វះខាតផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ការបំបិទសិទ្ធិខាងសាសនា និងការរើសអើងសង្គម។ ផលវិបាកនៃគោលនយោបាយរបស់ខ្មែរក្រហម បន្តរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ ខ្នាតតូចនេះ ជាការសិក្សានៃវិធីសាស្រ្តចំរុះដែលត្រូវបានគេអនុវត្តន៍ ដើម្បីឲ្យមានការយល់ដឹងកាន់តែប្រសើ ទៅលើផលប៉ះពាល់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ នៃអំឡុងពេលរបបខ្មែរក្រហមរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះ យល់ព្រមទៅតាមការឆ្លើយតបខាងភេទ ជាវិធីសាស្រ្តដែលត្រូវបានជូនដំណឹងអំពីការប៉ះទង្កិច ដោយផ្តល់នូវការពិពណ៌នា អំពីវិធីនៃគោលនយោបាយដែលត្រូវបានអនុវត្តន៍ និងត្រូវបានទទួល ដោយជនរងគ្រោះ នៅក្នុងបរិបទវប្បធម៌របស់កម្ពុជា និងជាផ្នែកមួយនៃប្រព័ន្ធជាក់លាក់ នៃអត្តសញ្ញាណយ៉េនឌ័រ និងតួនាទីនានា។ របាយការណ៍នេះមានគោលបំណងដើម្បី រួមចំណែកផ្នែកលូតលាស់នៃការស្រាវជ្រាវ ទៅលើអំពើហិង្សាលើភេទដែលមានមូលដ្ឋាន ក្រោមរបបនេះ ដែលមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ជាការសិក្សា ផ្នែកច្បាប់ ឬការផ្តោតទៅលើការអភិវឌ្ឍន៍ និងត្រូវបានបង្រ្កាបជាញឹកញាប់ នៅក្នុងការថ្លែងយោបល់អំពីប្រវត្តិសាស្រ្តជាសាធារណៈ អំពីអំពើឃោរឃៅនេះ។
អង្គជំនុំជម្រះវិសមញ្ញនៅក្នុងតុលាការកម្ពុជា ត្រូវបានបង្កើតឡើង នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៦ ដើម្បីនាំក្រុមមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់របស់ខ្មែរក្រហម យកទៅកាត់ទោស។ អាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ និងការរំលោភដែលបានកើតឡើង នៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ទាំងនោះ នឹងត្រូវបានកាត់ទោស ដោយអង្គជំនុំជម្រះវិសមញ្ញនៅក្នុងតុលាការកម្ពុជា ខណៈនៃ “អំពើអមនុស្សធម៌ផ្សេងៗ” ក្រោមការចោទប្រកាន់ពីបទ ឧក្រឹដ្ឋកម្មប្រឆាំងនឹងមនុស្សជាតិ ដែលជាផ្នែកមួយនៃករណី ០០២-០២ ដែលបានចាប់ផ្តើមឡើងជាមួយនឹងសវនាការដំបូង កាលពីថ្ងៃទី៣០ ខែកក្តដា ឆ្នាំ២០១៤។ កាលពីពេលថ្មីៗនេះ បទល្មើសដ៏ដែលទាំងនេះក៏ត្រូវបានស្នើសុំផងដែរ ដោយភាគីដើមចោទដែលថាជាផ្នែកមួយនៃការស៊ើបអង្កេតលើករណី០០៤។
ហេតុដូច្នេះហើយ ការយល់ដឹងកាន់តែស៊ីជម្រៅ នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ និងផលប៉ះពាល់របស់វា គួរតែដល់ពេលហើយ។ របាយការណ៍នេះ សង្ឃឹមថានឹងរួមចំណែកឲ្យមានការយល់ដឹងកាន់តែខ្លាំងឡើង ទៅលើអាពាហ៍ពិពាហ៍ទាំងនេះ ព្រមទាំងផ្តល់មូលដ្ឋាន ដើម្បីពិភាក្សាអំពីសំណងដ៏មានអត្ថន័យមួយ សម្រាប់ជនរងគ្រោះ។ សំណងបែបនេះ ជាសំណើលទ្ធផលរបស់របាយការណ៍ ដែលគួរតែមានគោលបំណង ដើម្បីទទួលបានជោគជ័យក្នុងការផ្លាស់ប្តូរសង្គម នៃបទដ្ឋានវប្បធម៌នានា ដែលនៅមាន និងកាត់បន្ថយបទដ្ឋានអពើហិង្សាដោយកាមអារម្មណ៍ និងអំពើហិង្សាខាងផ្លូវភេទដែលមានមូលដ្ឋាន នៅក្នុងគ្រាជម្លោះ និងនៅក្រោយជម្លោះ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
ការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះ បានផ្អែកលើបទសំភាសន៍ជាច្រើន ជាមួយនឹងភាគីស៊ីវិលចំនួន១០៦នាក់ ដែលសិក្សាទៅលើករណី០០២ អំពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ ក្រោមរបបខ្មែរក្រហម។ គ្រប់អ្នកចូលរួមទាំងអស់ត្រូវបានសំភាសន៍ តាមរយៈការស្ទង់មតិពីបរិមាណ ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើង ជាមួយនឹងឪកាសដែលត្រូវបានកំណត់ ដើម្បីការឆ្លើយតបនូវសំណួរបើកបិទ។ លើសពីនេះទៅទៀត អ្នកឆ្លើយសំណួរចំនួន៩នាក់ នៅក្នុងគំរូសរុបត្រូវបានសំភាសន៍ ដោយប្រើប្រាស់សំណួរបើកបិទ ដើម្បីបង្កើតមូលដ្ឋាន សម្រាប់ករណីសិក្សាដ៏មានគុណភាពទាំង៨នេះ (នៅក្នុងករណីសិក្សាមួយ រួមមានគូស្វាមីភរិយានៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលត្រូវបានគេបង្ខំ ត្រូវបានសំភាសន៍ជាមួយគ្នា)។ បទសំភាសន៍ ត្រូវបានធ្វើឡើង ដោយមានទំនុកចិត្ត និងមានការគាំទ្រខាងផ្លូវចិត្ត ដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ឡើងវិញ ខណៈពេលនៃការពិភាក្សាអំពីប្រធានបទដ៏រសើបនេះ។ អង្គការចិត្តសង្គម អន្តរវប្បធម៌ របស់ប្រទេសកម្ពុជា គឺជាអង្គការឈានមុខ ដើម្បីការស្រាវជ្រាវ ដោយមានអ្នកឆ្លើយតបដែលត្រូវបានជ្រើសរើស នៅក្នុងចំណោមក្រុមទូទៅរបស់ភាគីស៊ីវិល និងក្រុមដើមបណ្តឹងរបស់អង្គការចិត្តសង្គម អន្តរវប្បធម៌ និងគម្រោងរបស់អ្នកការពារក្តីរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ជាផ្នែកមួយនៃកម្មវិធីដែលត្រូវបានអនុវត្តន៍រួមគ្នា ស្តីពីអំពើហិង្សាខាងផ្លូវភេទដែលមានមូលដ្ឋាន នៅក្រោមរបបខ្មែរក្រហម។ អ្នកជំនាញអន្តរជាតិ ស្តីពីអំពើហិង្សាផ្លូវភេទ នៅក្នុងជម្លោះ ត្រូវបានតែងតាំង ដើម្បីសរសេររបាយការណ៍ និងជាសមាជិករបស់ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវផងដែរ។
សេចក្តីណែនាំនៃរបាយការណ៍នេះ ជាផ្នែកទី២ ដែលផ្តល់នូវការត្រួតពិនិត្យមួយទៅលើការស្រាវជ្រាវ ស្តីពីការអនុវត្តន៍អាពាហ៍ពិពាហ៍តាមបែបប្រពៃណី កាលពីមុនអំឡុងពេលនៃរបបខ្មែរក្រហម មុនពេលការធ្វើបទបង្ហាញ បញ្ជីសារពើភ័ណ្ឌនៃការស្រាវជ្រាវដែលត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយ ស្តីពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ ក្រោមរបបនោះ ដែលជាផលប៉ះពាល់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំទាំងនេះ ក្រោយពេលការដួលរលំនៃរបបនោះ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ និងជាវិធីសាស្រ្តរបស់ អង្គជំនុំជម្រះវិសមញ្ញ នៅក្នុងតុលាការកម្ពុជា និងស្ថាប័នដទៃទៀតនៃរបាយការណ៍នៅក្រោមផ្នែកទី៤។ របាយការណ៍នេះ រួមបញ្ចូល នៅក្នុងផ្នែកទី៥ ជាមួយនឹងកិច្ចពិភាក្សាស្តីពីរបៀបដែលការស្វែងរកឃើញនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ បញ្ជាក់ថាពិត ឬពង្រីកផ្នែកនៃចំណេះដឹង ស្តីពីរបៀបដែលគោលនយោបាយអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដោយបង្ខំរបស់ខ្មែរក្រហម ត្រូវបានគេប្រតិបត្តិ ព្រមទាំងថាតើ“អត្ថន័យរបស់ខ្លួន” ត្រូវបានទទួល និងផលប៉ះពាល់នានា ត្រូវបានចរចារ ដោយអ្នកដែលត្រូវបានបង្ខំអោយរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ទាំងនោះ ដោយរបៀបណា។ ផ្នែកទី៥ សម្រេចបាននូវ អនុសាសន៍ជាច្រើន សម្រាប់ភាគីពាក់ព័ន្ធ ក្នុងការពិចារណាលើវិធីសាស្រ្ត ដើម្បីលើកឡើងពីផលវិបាកដ៏យូអង្វែង នៃបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើភេទដែលត្រូវបានបំពានយ៉ាងខ្លាំង ជាផ្នែកមួយនៃយុត្តិធម៌អន្តរកាល និងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនានានៃការអភិវឌ្ឍន៍ ដែលកំពុងបន្ត នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។