បទសម្ភាសន៍ជាមួយ ឃីម ពិសី (នាយកគ្រប់គ្រង) និង សាលី ជែន ឌួហ្គឡាស (ការិយាល័យជំនួយ / ទីប្រឹក្សា) បានប្រារព្ធធ្វើឡើងដោយ សុនយ៉ា បាវីតស្គី (មូលនិធិហេនរេចបូល)
មជ្ឈមណ្ឌលធនធានស្រ្តី (មធស)
ដោយមានប្រតិបត្តិការចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១០ មជ្ឈមណ្ឌលធនធានស្រ្តីកម្ពុជាគឺជាមជ្ឈមណ្ឌលដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីផ្តល់នូវសេវាកម្សាន្ត អប់រំ ឬការផ្តល់ប្រឹក្សាដល់ក្រុមជាក់លាក់មួយសម្រាប់ស្ត្រី ដែលបានផ្តល់នូវការប្រឹក្សាយោបល់ សិក្ខាសាលាអប់រំក្រៅផ្លូវការនានាពាក់ព័ន្ធទៅនឹងប្រធានបទផ្សេងៗ ដូចជាពាក់ព័ន្ធនឹងសុខភាពរបស់ស្រ្តី ភាពជាឪពុកម្តាយ ជំនួយផ្នែកច្បាប់ នឹងវគ្គសិក្សាផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ (ការផ្លាស់ប្តូប្រាក់រៀល)។ អង្គការនេះរួមមានមនុស្ស៥នាក់ ហើយនៅក្នុងចំណោមនោះមានជនជាតិខ្មែរ៤នាក់។
ស្រ្តីជាច្រើនជួបប្រទះនឹងបទពិសោធន៍អំពើហឹង្សា ឬក៏បញ្ហាធំៗផ្សេងៗជាច្រើនទៀត នៅក្នុងអំឡុងពេលទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេ។ ការមកកាន់មជ្ឈមណ្ឌលធនធានស្រ្តី គឺជំហានដំបូងឆ្ពោះទៅរកជំនួយសង្រ្គោះបន្ទាន់ ដែលជាកន្លែងដែលពួកគេអាចស្វែងរកនូវការយល់ដឹង ហើយក៏ជាកន្លែងសុវត្ថិភាព ដើម្បីបង្ហាញអំពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេជាលើកដំបូង ដែលមិនមានជាទូទៅនូវក្នងវប្បធមខ្មៃរ។ ក្រមនៅតែមានជាទូទៅបំផុតសម្រាប់ការប្រព្រឹត្តរបស់ស្រ្តីខ្មែរ (ច្បាប់ស្រី) ចែងថា ឧទាហរណ៍ ស្រ្តីត្រូវតែមានការអត់ធ្មត់គ្រប់ពេលវេលា ពីព្រោះភរិយាល្អតែងតែចេះអត់ធន់ នឹងគោរពស្វាមីរបស់ខ្លួន។ ជាអកុសលស្រ្តីមិនយល់ពីសារនេះ ដែលមានទំនាក់ទំនងពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ ដែលជាការណែនាំឪ្យចេះអត់ធ្មត់គ្រប់ស្ថានការ ហើយនេះក៏ប្រហែលជាសូម្បីតែនៅក្នុងអំឡុងពេលនៃការប្រព្រឹត្តហឹង្សាផងដែរ។ ជាញឹកញាប់ពួកគេមានជំនឿខុស ដែលថាពួកគេត្រូវបានស្វាមីវាយ ដោយសារតែខ្លួនមិនបានបំពេញតួនាទីជាភរិយាដ៏ល្អប្រពៃនោះទេ។ នៅក្នុងសិក្ខាសាលារបស់មជ្ឈមណ្ឌលធនធានស្រ្តី ស្រ្តីដែលមានៈ អាចសិក្សាអំពីសិទ្ធិរបស់ខ្លួន នឹងភាពដែលអាចទៅរួច នូវវិធីដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងស្ថានការទាំងនេះ ព្រមទាំងអភិវឌ្ឌ្យន៍ តម្លៃរបស់ខ្លួន។ សិក្ខាសាលាដែលបានផ្តល់ជូននេះ គឺជាចេតនា វគ្គសិក្សាតូចៗ សម្រាប់មនុស្ស ១០ ទៅ១២ នាក់ នឹងធ្វើឡើងនៅក្នងអំឡុងពេល ៨សប្តាហ៍។ វគ្គសិក្សានេះធ្វើឡើងជារៀងរាល់សប្តាហ៍ ដែលមានរយះពេល ២ម៉ោង ដើម្បីឪ្យស្រ្តីអាចធ្វើសមាហរណកម្មពួកគេចូលទៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ នឹងភារៈកិច្ចរបស់ខ្លួន។ វគ្គសិក្សាទាំងនេះត្រូវបានគេធ្វើបដិរូបកម្មជាច្រើនដងតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ដូចជាប្រធានបទទាក់ទងទៅនឹងផែនការគ្រួសារ ឬផលប៉ះពាល់នៃអំពើហិង្សាលើក្រុមគ្រួសារ និងកុមារ។ សិក្ខាសាលាទាំងនេះត្រូវបានផ្តល់ទាំងស្រុងដោយឥតគិតថ្លៃសម្រាប់សិក្ខាកាមទាំងអស់។ ដើម្បីឪ្យដឹងថាមជ្ឈមណ្ឌលធនធានស្រ្តីកាន់តែល្អប្រសើរ លោក សុនយ៉ា បាវីតស្គី មកពីមូលនិធិហេនរេចបូល បានសួរពួកគេនូវសំណួរមួយចំនួនៈ
តើអ្វីទៅជាគម្រោងរបស់អ្នក?
យើងមានវគ្គសិក្សាផ្សេងៗគ្នាចំនួន៤: នៅក្នុងវគ្គសិក្សា ភាពជាឪពុកម្តាយ ផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានត្រូវបានពន្យល់ទាំងបុរស និងស្រ្តី។ ដោយតបមកវិញនូវវិន័យវិជ្ជមាន ពីផលប៉ះពាល់រវាងកុមារ និងឪពុកម្តាយ ហើយច្បាប់ទាំងនេះត្រូវបានណែនាំថាជាជម្រើស។ សិក្ខាសាលាសម្រាប់ស្រ្តីត្រូវបានរចនាឡើងជាពិសេសសម្រាប់ស្រ្តី។ វាគ្រាប់ដណ្តប់ទៅលើប្រធានបទ ការធ្វើផែនការគ្រួសារ ប្រធានបទសុខភាពរបស់ស្រ្តី និង ប្រធានបទ ការព្យាយាមដើម្បីក្លាយជាមនុស្សដូចដែលអាចធ្វើទៅបានក្នុងការសម្របន្លួនទៅនឹងស្ថានការនានា។ យើងក៏ផ្តល់ជំនួយផងដែរចំពោះដំណើការខាងផ្នែកយុត្តិធម៌។ នៅក្នុងអំឡុងពេលនៃសិក្ខាសាលាជំនួយផ្នែកច្បាប់ ទាំងបុរស និងស្រ្តីរៀនអំពីប្រធានបទដូចជា ច្បាប់គ្រួសាររួមមាន អាពាហ៍ពីពាហ៍ ការចុះឈ្មោះកំណើតនិងមរណភាព; អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារនិងសមភាពយេនឌ័រ។ ភាពខុសគ្នារវាងទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នាដែលមានសុខភាពល្អ និងសុខភាពមិនល្អ និងតួនាទីយេនឌ័រត្រូវបានពន្យល់។ មជ្ឈមណ្ឌលធនធានស្រ្តីកំពុងតែព្យាយាមរួមចំណែកដើម្បីឪ្យមានការផ្លាស់ប្តូរដល់សិក្ខាកាមគិតពិចារណាៈ ដោយព្យាយាមជួយជំរុញដើម្បីឱ្យពួកគេមានសំណួរដោយខ្លួនឯង ជាជាងប្រាប់ពួកគេនូវអ្វីដែលខុស ឬត្រូវ។ ចាប់តាំងពីពេលនេះតទៅ យើងផ្តល់ជូននូវវគ្គសិក្សាស្តីអំពី ការលើកកំពស់អក្ខរកម្មផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ។ នៅទីនេះសិក្ខាកាមអាចរៀនអំពី រូបិយប័ណ្ណ ការគ្រប់គ្រងរបស់ខ្លួន អំពីរបៀបកំណត់ទិសដៅសន្សំ និងជាពិសេសដើម្បីឪ្យពួកគេឈានទៅដល់ជំហានផែនការមួយ។ លើសពីនេះទៅទៀត សិក្ខាសាលានេះជួយជំរុញលើកទឹកចិត្តដើម្បីឪ្យមានបំណិនជីវិត និងទំលាប់ដែលនាំឪ្យមានសុខភាពល្អក្នុងការដោះស្រាយជាមួយនឹងបញ្ហាប្រាក់កាស និងបញ្ហាទូទៅ។
តើអ្នកនឹងពិពណ៌នាអំពីស្ថានភាពរបស់ស្រ្តីដោយរបៀបណា?
ស្រ្តីនៅតំបន់ទីក្រុងត្រូវបានគេកំរិតត្រិមតែការទទួលបានពត៌មានតែប៉ុណ្ណោះ។ ស្ថានភាពបែបនេះកាន់តែអាក្រក់ទៅទៀតនៅតាមជនបទជាកន្លែងដែលមិនត្រូវបានគេផ្តល់ពត៌មាន។ ដំណើការនេះនាំឪ្យមានរង្វង់មួយដែលស្ត្រីវ័យក្មេងចម្លងនូវ របៀបរបបមិនល្អពីក្រុមគ្រួសារ ឬពីអ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេ។ ខណៈពេលដែលក្មេងស្រីមិនបានរៀនក្រោកឈរដើម្បីខ្លួនឯង និងដើម្បីភាពរឹងមាំ ពួកគេជឿនូវអ្វីដែលត្រូវបានគេប្រាប់ៈ ដែលនោះស្ថិតនៅក្រោមឥទ្ធិពលរបស់ឪពុកម្តាយ ហើយក្រោយមកទៀតគឺស្វាមីរបស់ពួកគេដែលជាអ្នកមើលថែ។ ដូច្នេះហើយទើបស្រ្តីត្រូវបានជាប់អន្ទាក់នៅក្នុងការត្រួតត្រា និងការគាបសង្កត់យ៉ាងខ្លាំង។ ប៉ុន្តែដោយសារតែពួកគេមិនដែលជួបបទពីសោធន៍អ្វីផ្សេងក្រៅពីនេះ ទើបបានជាពួកគេមិនមានសំណួរយោបល់ទាក់ទងនឹងស្ថានភាពខ្លួនគេឡើយ។ មជ្ឈមណ្ឌលធនធានស្រ្តីមានបំណងដើម្បីផ្តល់ពត៌មានស្តីពីភាពជាឪពុកម្តាយ ការអប់រំ និងភាពដែលអាចទៅរួចដើម្បីស្រ្តីវ័យក្មេងទាំងនោះ ហើយដូច្នេះទស្សនះរបស់មនុស្សត្រូវបានបើកជំហរ និងផ្តល់នូវជម្រើសដែលពួកគេប្រហែលជាមិនធ្លាប់បានពិចារណា។
តើអ្វីដែលធ្វើឪ្យអ្នកស្រឡាញ់ការងាររបស់ខ្លួន ហើយអ្វីដែលធ្វើឪ្យអ្នកមានអារម្មណ៍តានតឹង?
យើងស្រឡាញ់ការងារ ក៌ដូចជាបុគ្គលិក និងជាពិសេសស្រ្តីដែលចូលមកកាន់មជ្ឈមណ្ឌលរបស់យើង។ ដោយឃ្លាំំមើលនូវភាពរីកចម្រើន និងការសិក្សារបស់ពួកគេ និងក្លាយជាការបំផុសគំនិតសម្រាប់ស្ត្រីដ៏ទៃទៀតគឺជាដំណើការដ៏អស្ចារ្យ។ យើងមានសេក្តីអំណរណាស់ចំពោះការគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហឹងទៅលើស្រ្តី និងតាមដាននូវរបៀបដែលពួកគេអភិវឌ្ឍន៍នូវទំនុកចិត្ត។ ដោយសារតែការងារបន្តិចបន្ទួចនឹងអាចផ្លាស់ប្តូវអ្វីមួយនៅទីបញ្ចប់បាន។ ប៉ុន្តែប្រហែលជាយើងនឹងមិនបានឃើញនូវការផ្លាស់ប្តូរដែលយើងមានបំណងនៅជំនាន់នេះទេ ប៉ុន្តែវានឹងផ្តល់ឪ្យនូវអ្វើដែលយើងអាចធ្វើបាននៅក្នុងជំនាន់នីមួយៗ ប្រហែលជាមានភាពខុសផ្លែកគ្នាយ៉ាងខ្លាំងសម្រាប់អ្នកជំនាន់ក្រោយនៅថ្ងៃណាមួយ។ ជួនកាលការផ្តល់មូលនិធិនេះគឺមានការលំបាកដោយសារតែយើងជាអង្គការតូច។ ប៉ុន្តែខណៈដែលយើងនៅតែដំណើការយើងនៅតែអាចបម្រើស្រ្តីឪ្យអស់ពីលទ្ធភាពរបស់យើង។ ដូចគ្នានេះផងដែរការដឹកជញ្ជូនសម្រាប់ស្ត្រីក៏មានការលំបាកផងដែរ។ ចំណុចមួយទៀត គឺយើងមានអារម្មណ៍តានតឹង នៅពេលឃើញបុរសដើរចេញមិនទទួលខុសត្រូវ។ បញ្ហានេះបានកើតឡើងជាញឹកញាប់ ប៉ុន្តែវាជាបញ្ហាដោយឡែកដែលយើងចាំបាច់ត្រូវស្វែងរកដំណោះស្រាយនៅក្នុងគំនៀបសង្គម និងវប្បធម៌ដែលបានផ្តល់អោយ។ វាមានភាពខុសប្លែកគ្នាខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែនៅតែកើតមានចំពេលជាមួយគ្នានោះដែរ។